اولین گامها در نه ماه و بیست روزگی

دخترک شیرینم

بعد از مدتها لحظه ای که منتظرش بودم اومد. شادیسا خانم اولین قدمهای زندگیش رو بدون کمک گرفتن از میز و مبل و دیوار برداشت. دو تا قدم پشت سر هم!! بعدش هم افتاد زمین.

خدا میدونه اون لحظه چقدر شیرین بود. خدا رو هزار بار شکر میکنم که ما رو لایق داشتن تو فرشته ی ناز دونسته تا هر روزمون متفاوت تر و شیرین تر از روز قبل باشه.

از اون روز هم دائم در حال تمرین راه رفتن هستی. دیگه تعداد گامهات به شش تا هم رسیده . البته باید چیز جالب و جذابی توجه فرشته خانم رو جلب کنه تا این همه قدم سمتش بره!

انقدر دیدن راه رفتنت لذت بخشه که دوست دارم همین طور راه بری. آخه خودت متوجه راه رفتنت نمیشی و وقتی ذوق و شوق مامانی و تشویقهاش رو می بینی، شروع به دست زدن می کنی.

موقع راه رفتن دو تا دستهات رو به اطراف باز میکنی تا تعادلت رو حفظ کنی و آروم آروم و با احتیاط قدمهای لرزونت رو بر میداری. قربونت برم که موقع قدم برداشتن، کمی لق میخوری.

 من هر روز منتظر شمارش قدمهات هستم تا ببینم دختر کوچولوم کی کاملا راه می افته.

الان چند روزی میشه که وقتی روی زمین نشستی ، بدون کمک گرفتن از اشیا از روی زمین بلند میشی و می ایستی.

از شیطونیهای اخیرت بگم که تازگی ها کشوهای زیر میز تلویزیون رو کشف کردی و تا ازت غافل میشیم میری سراغشون و همه چیز رو بیرون می ریزی! با هر وسیله ای فقط دو دقیقه سرگرم میشی و بعدش میری سراغ یه چیز دیگه.

این روزها خوابت خیلی کم شده . در طول روز زیاد نمیخوابی و دوست داری بیدار باشی و شیطونی کنی. البته ناگفته نمونه که ده روزی که در تعطیلات خرداد شمال بودیم، اونجا خیلی خوب میخوابیدی و خوابت زیاد شده بود.

راستی تعطیلات نیمه خرداد رو رفتیم لاهیجان. این بار چون مامانی دیگه سرکار نمیرفت و نیازی به مرخصی گرفتن با خواهش و تمنا نبود، یک دل سیر رفتیم شمال.

موقع رفتن از جاده چالوس رفتیم. خدا رو شکر هوا عالی بود و شما دختر نازم بیشتر راه رو خواب بودی.

این بار مسافرتمون به شمال خیلی پر بار بود. هم جاهای جدید و زیادی رفتیم و هم اینکه سه روز آخر، مامان پروین، آقاجون ، خاله فافا ، عمو مهدی و خانواده ی عمو مهدی از تهران اومدن پیشمون. جایی رو هم که گرفته بودن بر حسب اتفاق دقیقا سر کوچه ی مامان بزرگت بود و این جوری بود که حسابی بهمون خوش گذشت.

عمر مامان

اندازه ی تمام ستاره های کهکشون دوست دارم.

*عکسهای جدید در ادامه مطلب

ساحل ماسه ای بندر انزلی

جاده لونک به سیاهکل - بالارود

با خاله فافا اینا یه پیک نیک فوق العاده خوب داشتیم. یه جای تقریبا اختصاصی در دل جنگل انبوه در کنار رودخونه ی باصفا همراه با صدای بلبل و انواع و اقسام پرنده ها.

 آب رودخونه خیلی خیلی خنک بود و تو از اینکه پاهاتو توی آب بذاری خوشت نیومد.

روی قلم دوش خاله فافای مهربون در حال خوردن انگشتان

هنوز هم علاقه ی خاصی به خوردن انگشت پات داری

یه روز خوب در کنار دوستان قدیمی دانشگاه مامانی و کوچولوهاشون

از راست : فربد پسر خاله شیرین - شادیسا - باران دختر خاله نازلی