فرشته کوچک ما شادیسا

شادیسای شیرین زبونمممممم این که بگم این روزها یه دختر کوچولوی باهوش و دقیق، تمام حرفها و حرکاتمون رو تقلید میکنه و در کسری از ثانیه بهمون تحویل میده اصلا اغراق نکردم.     ماشالله انقدر سیر پیشرفتت ، سریع و باور نکردنی بوده و از طرفی منم دو ماهی میشه که وبلاگت رو ننوشتم ... بخاطر همین گفتن همش سخته :   بقیه در ادامه مطلب : * شادیسا جونم بیشتر کتاب شعرهاش رو حفظه... حتی یه صفحه از کتاب می می نی رو که تقریبا دوازده خط شعره با زبون شیرین خودش از حفظ میخونه * بیشتر رنگها رو کاملا درست و به جا میشناسه و میگه : آبی - زرد- قرمز - سبز - قهوه ای - صورتی - سیاه یا مشکی - نارنجی * یه چیز بامزه دی...

شیرین ترین هدیه خدا ، دو سالگیت مبارککککککککککککک .... شادیسا جونم بذار اول از همه یه اعترافی کنم... قبلاً فکر می کردم وقتی میگن یه بچه دو سالشه خیلی بزرگه!  فکر می کردم بچه وقتی بیاد و یکمی که بگذره و از حالت نوزادی خارج بشه، دیگه برای مامان و باباش عادی می شه. ولی الان می بینم دو سال گذشته و من همچنان مثل کسی که به تازگی بچه دار شده به تو نگاه می کنم. چپ و راست قربون صدقه ات می رم، تو رو به آغوش می کشم و می بوسم و بو می کنم و لذت می برم ... هر حرکت یا حرف جدیدت منو به وجد میاره. اینطور بگم دخترکم تو همیشه برای من دوست داشتنی و تازه هستی. همیشه برای من خوردنی و خواستنی هستی، در یک کلام تو : شادی بخش زندگی ما هستی. امسال ر...

شادیسای عزیزم قرار بود این پست رو برات اول تابستون بذارم . متنش رو  اول تیرماه نوشتم اما تا میخواستم عکسها رو اضافه کنم کلا اینترنت منطقه مون سه روز قطع شد !!! و  این پست علیرغم میلم مشمول گذر زمان و تنبلی و اینا شد!!! امروز اولین روزه تابستونه.... اول تیرماه.... من عاشق تابستونم. مسلماً نه بخاطر گرمای طاقت فرسا و عرق ریختنش. بخاطر اینکه روزهای بلند و کِش دار تابستون برام تداعی کننده حضور دختر نازمه... دختر تابستونیم، دختر شهریوریم.... شادیسای شادم که پر از گرما و نور و امیده. البته امسال تابستون با سالهای قبل متفاوته. امسال خاله فافا منتظر یه فرشته کوچولوی آسمونیه که قراره انشالله تیرماه قدم به روی چشم همگ...

دختر نازم اول از همه  یه عذرخواهی بزرگ بهت بدهکارم. مامانی رو ببخش که بیش از یکماهه نتونستم وبلاگت رو آپ کنم. این مدت که برات ننوشتم ماشالله دختر گلم حسابی بزرگ و خانم شده.  حرف گوش کن از قبل شده . توی این یک ماه و اندی، دو تا عروسی ( یا به قول خودت عسوری) رفتیم و کلی بهمون خوش گذشته. دو بارلاهیجان رفتیم و یکبارش رو چند ساعتی کنار دریا بودیم  که یه عالمه دختر کیف کرد. بالاخره تونستیم به کارگاه های مادر و کودک بریم که این موضوع خیلی باعث خوشحالیم شده. خیلی کلاسها رو دوست داری و با اینکه سر هر بازی زیاد نمی شینی و بدنبال اکتشافات خودت هستی اما شعرها و  آهنگا و بازیهای کلاس رو وقتی توی خونه اجرا میکنم یه...

فرشته ی نازنینم،  به چشم بر هم زدنی بیست ماه از زمینی شدنت گذشت. هر روز که بزرگتر میشی، با شیرین زبونیها و شیرین کاریهات لذت مادر شدن رو بیشتر حس می کنم. در این یک ماه ، دایره کلماتت به شدت پیشرفت کرده و تقریبا هر کلمه ای رو کاملا بجا استفاده میکنی.  و از همه مهمتر اینکه بالاخره داری جملات دو کلمه ای میگی : - دوست دااااااااااااااااااااادم (دوسِت دارم ) - بیا تو  - مامان بیا - این کیه ؟ شادسا ( وقتی که عکسات رو روی دیوار می بینی این جمله رو میگی ) - نه نخوام ( نه نمیخوام ) کلمات جدیدی که خیلی بامزه ادا میکنی : - کیفی (کیوی) - سَیا / سَدا (سلام - تا دو روز پیش فقط میگفتی سَ که ا...

شنبه نهم فروردین 93، به اتفاق چند تا از دوستانت و مامانهاشون به بوستان بهشت مادران رفتیم. شما مثل همیشه ماشالله هزار ماشالله دائم در حال بازی و شیطونی بودی و در تمام چهار پنج ساعتی که اونجا بودیم حتی یه لحظه هم پیش ما روی زیرانداز ننشستی!!! اونقدر خسته شدی که لحظه ای که داشتیم از پارک بیرون می اومدیم و سوار کالسکه بودی، تا برسیم دم ماشین خوابت برد!!!! اون هم بدون پستونکت!!!! این بار با دیدن دوستانت خیلی خیلی خوشحال شدی. با دیدن دینا جون خیلی ذوق کردی که یه نی نی خوشگل ، هم سایز و هم قد و قواره ته! همه اش بغلش میکردی و می بوسیدی.       با دیدن پارمین خوشگلم هم  بلافاصله اون رو ...

شادی سازِ زندگیِ ما، بالاخره بهار زیبا از راه رسید و خدا رو شکر میکنم که دومین نوروز رو در کنار تو فرشته ی دوست داشتنی و پاک تجربه کردیم. سه شنبه 27 اسفند ، به سمت شمال حرکت کردیم و شب چهارشنبه سوری پیش مامان بزرگ و بابابزرگ بودیم. این بار دیگه دخترم حسابی بزرگ و خانم شده بود و اصلا با هیچ کس غریبی نکردی. به راحتی با عمو مجید دوست شدی و بغلش رفتی و اگه توی بعضی جاها با بعضیا کمی غریبی میکردی فقط خیلی آروم توی بغل من یا بابایی می اومدی و خدا رو شکر از گریه و زاری خبری نبود! یک هفته لاهیجان بودیم اما از بس امسال هوا سرد و بارونی بود، بجز دیدار اقوام بابایی هییییییییییچ کجا نرفتیم. حتی بام سبز که بیخ گوشِ خونشونه!!! هی از این خو...

فرشته کوچولوی شیرینم دومین بهار عمر زیبات داره فرا میرسه. روزهای اسفند با تب و تاب و ذوق و شوقِ آغازه بهار، به سرعت سپری میشه و فقط 5 روز دیگه به پایان امسال باقیست. امسال خونه تکونیمون با شیطنتها و کنجکاویهای شما خیلی طولانی و کشدار شد. مثل همیشه بدنبال مامانی بودی و هر چیزی که مرتب میکردم بلافاصله بهم میریختی. پروسه مرتب کردن کمددیواری که فکر کنم به دو هفته رسید! چون هر بار که هر گوشه اش رو بیرون میریختم تا تمیز کنم، هر تکه اش رو باید از یه گوشه خونه جمع میکردم.... روزی که داشتیم شیشه ها و اتاقها رو تمیز میکردیم هم که داستان داشتیم.... تا سرمون رو بر میگردوندیم، شما از پله های نردبون مثل قرقی رفته بودی بالا. میگی نه ، نگاه کن :::: ...

دختر گلم پنجشنبه هشتم اسفندماه به همراه بابایی برای زدن واکسن ١٨ ماهگیت رفتیم. از قبل می دونستم که واکنشت چه جوریه! به شدت ترسیده بودی و دست و پا میزدی و گریه میکردی. سعی کردم در تمام مدتی که سه چهار نفر همراه بابایی دست و پای کوچولوتو نگه داشته بودن، تا بهت واکسن بزنن،‌ نگاه نکنم. قطره فلج اطفال رو هم مثل همه ی قطره های دیگه ،‌ تف کردی بیرون!!!‌ و با مکافات دوباره بهت دادن. یه واکسن به بازو و یه واکسن رو به رون پات زدن. واکسنی که به پات زدن انگار خیلی دردناک بود. بهم گفتن که روز اول با حوله ای که سرد شده کمپرس سرد بذارم و از روز بعدش کمپرس گرم تا ورم نکنه. برای درد هم هر ٤ ساعت یکبار قطره است...